-
1 władca
-y; -y; m( decl like f in sg) ruler* * *mpruler; sovereign; (t. feudalny) lord; władca absolutny absolute ruler; mój pan i władca żart. my lord and master.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > władca
-
2 absolutny
masz absolutną rację du hast völlig [ lub vollkommen] recht -
3 absolutny władca
абсолютный владыкаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > absolutny władca
-
4 władc|a
m książk. 1. (panujący) sovereign, ruler- władca absolutny an absolute ruler2. przen. king, master- władca dzielnicy/ulicy/podwórka the king of the neighbourhood/street/playground- być czyimś panem i władcą to be sb’s lord and masterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > władc|a
-
5 Herrscher
Herrscher(in) <-s, -> m(f)władca(-czyni) m(f)absolutistischer \Herrscher władca absolutny\Herrscher über jdn/etw władca kogoś/czegoś -
6 despota
despota, -tka [dɛspɔta] <Pl -ci> m, f
См. также в других словарях:
absolutny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, absolutnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zupełny, całkowity, bezwyjątkowy, bezwzględny, najwyższego stopnia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Absolutny spokój. Absolutne bezpieczeństwo.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
władca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. władcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba sprawująca władzę; panujący, monarcha : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władca absolutny. Władca jakiegoś kraju, terytorium.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}pan i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
absolutny — absolutnyni 1. «całkowity, zupełny, bezwzględny; nie mający żadnych wyjątków, nie nasuwający żadnych zastrzeżeń» Absolutna cisza. Absolutny spokój. Absolutny rekord, rekordzista. Mieć absolutną rację, absolutne zaufanie do kogoś. ∆ Absolutna… … Słownik języka polskiego
władca — m odm. jak ż II, DCMs. władcacy; lm M. władcacy, DB. władcaców «ten, kto sprawuje władzę; monarcha, panujący» Władca dziedziczny. Okrutny, sprawiedliwy władca. Udzielny władca. ∆ Władca absolutny «monarcha, król sprawujący najwyższą władzę w… … Słownik języka polskiego
despota — m odm. jak ż IV, CMs. despotaocie; lm M. despotaoci, DB. despotatów 1. «panujący o nieograniczonej władzy; władca absolutny, autokrata, tyran» 2. «człowiek narzucający wszystkim swoją wolę, nie liczący się z nikim i z niczym, tyranizujący… … Słownik języka polskiego
samowładca — m odm. jak ż II, DCMs. samowładcacy; lm M. samowładcacy, DB. samowładcaców książk. «władca nieograniczony, absolutny; autokrata, despota» … Słownik języka polskiego
